Er is een sterke stijging van het aantal coöperatieve organisaties van de mensen zelf: energie-coöperaties, broodfondsen, zorg-coöperaties. Er wordt ook nog altijd erg veel voor elkaar gezorgd. De deeleconomie is niet alleen een commerciële term van AirBnB, maar een aanwezige verandering.
Groen en Participatie blijkt een simpele winnende combinatie. Veel mensen zijn geïnteresseerd. Zelf meedoen vinden veel mensen leuk, het gaat om de eigen leefomgeving en eigenlijk niemand is tegen groen in de stad.
Whatsapp is een uitstekende manier om incidentele hulp te organiseren op een laagdrempelige manier.
Met internet kun je heel goed kleinschaligheid introduceren. Je kunt in beschermde kring lotgenoten vinden om over je ziekte te praten. Je kunt veel gemakkelijker je eigen bedrijfje starten. Massa-individualisering wordt mogelijk. Je kunt mensen die in je geïnteresseerd zijn op de hoogte houden van wat je doet en direct op hen reageren. Naast het kwaad met anonieme scheldpartijen en fake-accounts om mensen af te kraken (Sauron), is internet ook een persoonlijke omgeving (van de Hobbitstee noemde ik dat in een blog) (hier)
Er ontstaan zo nieuwe vormen van gemeenschap, thematische netwerken waarbij niet de geografische nabijheid centraal staat maar andere vormen van betrokkenheid bij elkaar. Omdat het gemakkelijker is elkaar te vinden ontstaan netwerken rond duurzaamheid, werk en welzijn waarin mensen zelf besluiten hoe ze samen werken.
Er is ruimte voor burgeraudits en steeds meer mensen zien de waarde in van het betrekken van bewoners bij controle. Wat is begonnen met wijkschouwen zal verder gaan.
Politici kunnen rechtstreeks communiceren, dat kun je een probleem noemen vanwege fakenieuws, maar dat is oud-denken. Er zijn ook steeds meer mogelijkheden om te checken wat ze zeggen en hen te laten weten wat we willen. We zijn ook door veel betere opleiding beter in staat dat te doen.
Op scholen leren kinderen samen te werken. Kijk naar mijn kinderen die op school met programma’s als “de vreedzame school” leren om samen te werken. De anti-pestprogramma’s op scholen leren kinderen om rekening te houden met anderen. In whatsapp-groepen leren de kinderen hoe mensen uit hun slof kunnen schieten, wanneer je iemand uit de groep moet gooien en hoe hij er weer in mag komen.