Vertegenwoordigende democratie

De formele democratie biedt ons de kans om zonder geweld mensen die hun macht misbruiken of ideeën hebben die de meeste mensen niet aanstaan (of mensen die we gewoon zat zijn) weg te sturen.

De formele democratie dwingt verschillende belangengroepen om met elkaar in debat te gaan en zo te zoeken naar oplossingen die aan de verschillende belangen tegemoet komen. Gelijkgestemden kunnen zich niet terugtrekken in hun eigen gelijk, zeker niet in Nederland.

Het heeft weinig zin om voortdurend boos te zijn op de meerderheid die volgens jou geen goede resultaten behaalt. Op een gegeven moment moeten jouw vertegenwoordigers zeggen wat ze wel willen. De vertegenwoordigende democratie stuurt naar verantwoordelijkheid nemen voor de hele samenleving.

En dat was in Nederland sinds 1848 een succes! Kleine partijen die een snaar raken hebben invloed en hun zorgen vinden we met vertraging terug in de programma’s van grotere partijen. De vertegenwoordigende democratie is wendbaar en heeft zich steeds kunnen veranderen. De lokale democratie is hiervan een prachtig voorbeeld. Landelijke politieke partijen domineren niet automatisch ook de plaatselijke politiek. Plaatselijke partijen komen op met een goede verbinding met bewoners. Het start vaak met vooral veel mediawijsheid en tegenstemmen, vervolgens moeten ze zich bewijzen in het bespreken wat ze dan wel willen. En ze gaan ook wel eens op hun bek wegens onervarenheid, maar dat hoort er bij. Het systeem werkt, maar was wat star geworden waardoor gemeenteraadsleden het stadhuis en het systeem ingetrokken worden.

Gemeenteraadsleden ontdekken ook dat ze de samenleving in moeten, onze leefwereld weer leren kennen. Wie het gesprek voert waar commotie is, waar grote verschillen van mening zijn en de mensen leert kennen, wordt beloond. Wie in het gemeentehuis en zijn stukken blijft hangen wordt uiteindelijk afgestraft.